dərə-təpə

is. Dərəli-təpəli yer, düz olmayan yer. <Cahangir bəy:> Onda dərətəpələr dolardı qaçaqla. N. V.. <Kosaoğlu:> Deyəsən, İmran da ona uyub. Öz işgücünü bir yana buraxıb, dərə-təpə gəzir. İ. Ş..

◊ Dərədən-təpədən – oradan-buradan, adda-budda.